Kwetsbaarheid is iets wat ieder mens bezit.
Tegelijkertijd is het ook iets engs.
We worden allemaal geboren met kwetsbaarheid.
Kleine kinderen hebben een grotere kwetsbaarheid dan volwassenen.
Ze zijn afhankelijk van volwassenen en huilen sneller wanneer iets pijn doet of wanneer ze hun zin niet krijgen.
Ze geloven de grootste fantasieverhalen en zijn snel te beïnvloeden.
Naargelang je ouder wordt, neemt de kwetsbaarheid af.
Je kunt voor jezelf zorgen en weet wanneer iets fantasie en realiteit is.
Je huilt minder vaak en als je met een tegenslag te maken hebt, leg je dit naast je neer en ga je verder met je leven.
Je verbergt je kwetsbaarheid omdat het als een zwakte wordt gezien.
Je bent bang
👉 om je kwetsbaar op te stellen
👉 dat een ander je pijn doet
👉 dat een ander je uitlacht of iets van je vindt
Je kunt je afvragen of dit écht zo is…
Of mag je kwetsbaarheid er gewoon zijn?
Jarenlang durfde ik mezelf niet kwetsbaar op te stellen.
Omdat ik had meegemaakt dat wanneer ik dit wel deed, dat ik hierop afgerekend werd…
Jarenlang heb ik dan ook elke dag boze stemmen in mijn hoofd gehad en ging ik met een masker op door het leven.
Ik deelde niets over hetgeen me echt bezighield.
Ik worstelde enorm met mezelf, en hield dit dus ook voor mezelf.
Zo zonde!
Weet ik nu.
Pas nadat ik uit de eetstoorniskliniek kwam en mijn man leerde kennen, heb ik geleerd dat het helpend is om jezelf open te stellen.
Dit was waar ik zo naar verlangde.
Al die tijd.
Ik wilde het wel.
Maar ik durfde het niet…
Ik leerde dat het helpend is om mezelf kwetsbaar op te stellen.
Het begon door af en toe te zeggen dat ik niet lekker in mijn vel zat of dat ik me down voelde.
Dat was genoeg.
Door zoiets met iemand te delen, kun je verbinding met een ander voelen.
Hierdoor kun je je minder eenzaam voelen.
Net als wanneer je een eetstoornis hebt, want ik weet dat dit een ontzettend eenzame strijd is.
Stel nou dat jij je zo voelt.
Eenzaam, depressief, niet lekker in je vel…
Als je dit voor je blijft houden en het met niemand deelt, dan blijf je je zo voelen.
Echt waar!
Ik vond het ook moeilijk om me kwetsbaar op te stellen omdat ik dit niet gewend was.
Ik was doodsbang dat ik gekwetst, veroordeeld of afgewezen zou worden.
Daardoor durfde ik me niet kwetsbaar op te stellen.
Weet dat deze patronen doorbroken mogen worden
Door eerlijk te durven zijn kom je dichter bij jezelf en zorg je voor die verbinding met een ander.
Het kan je helpen om een situatie onder ogen te zien, erover te praten, je emoties te laten gaan en je te beseffen dat wat je meemaakt en waar je doorheen gaat niets zegt over wie jij bent.
Dus als iemand aan je vraagt: “hoe gaat het met je?”
Dan hoef je niet te zeggen “goed”.
Zet je masker af. Wees eerlijk, stel jezelf kwetsbaar op en vertel hoe je je echt voelt.
Kwetsbaarheid laat namelijk zien wie je werkelijk bent.
Het maakt je nog mooier dan je al bent!
Het maakt je ook authentiek.
Kies voor jezelf, laat jezelf zien en maak van je kwetsbaarheid je kracht.
Durf jij je kwetsbaar op te stellen?