Veel mensen denken dat een eetstoornis over eten gaat.
Vooral mensen die minder bekend zijn met een eetstoornis.

Het woord ‘eetstoornis’ doet ook vermoeden dat het over eten gaat.
Hoe vaak ik wel niet te horen heb gekregen:
“Chantal, eet nou gewoon die boterham op hè, we weten allebei dat dat beter is voor je”…
Was het maar zo makkelijk!
Dat als iemand weer normaal gaat eten de eetstoornis weg is.

Zo werkt het dus niet want een eetstoornis gaat NIET over eten!
Dat is een grote misvatting.

Nu hoor ik je denken:

“Als een eetstoornis niet over eten gaat, waar gaat het dan wel over?”

Goeie vraag!

In ieder geval dus niet over eten.
Het gaat er ook niet over dat je er mooi uit wilt zien of als een supermodel.
Je bent er ook niet trots op wanneer je in een winkel kleding past en je het kleinste maatje aan kunt.
Of als je grote hoeveelheden eten in een korte tijd naar binnen werkt, ben je daar ook niet trots op.

Iemand die een eetstoornis ontwikkelt, heeft een heel laag zelfbeeld en weinig tot geen zelfvertrouwen.
Je schaamt je voor wie je bent en hoe je lichaam eruitziet.
In werkelijkheid gaat het over angst, controle en het wegdrukken van vervelende gevoelens, pijnlijke herinneringen of trauma’s.

Je zit niet lekker in je vel doordat je dingen hebt meegemaakt in je leven.
Vaak heb je tegenslagen gehad in (de start van) je leven.
Je bent emotioneel iets tekortgekomen in je gezinssituatie.
Of je ouders/verzorgers waren wellicht niet beschikbaar.
In welke vorm dan ook ben je niet in staat geweest de liefde van je ouder(s)/verzorger(s) te voelen.
Als hierin een tekort ontstaat, wat ook wel een emotioneel tekort wordt genoemd, is dat vaak de basis van een eetstoornis.

Je vindt het moeilijk om je emoties en gevoelens te laten zien en delen met anderen.
Je wilt niks te maken hebben met je verleden, je weet niet wat je aan moet met je leven in het heden en je bent bang voor de toekomst.
Toch ben je op zoek naar enige vorm van houvast en die vind je in een eetstoornis.

De eetstoornis is een copingmechnisme

Je hebt een manier gevonden om met je problemen en stress om te gaan, en met opgekropte emoties en negatieve overtuigingen.
De eetstoornis zorgt voor de afleiding die je zo nodig hebt.

De eetstoornis gaat dus vooral over het onhandig omgaan met gedachten en gevoelens.
De eetstoornis gaat niet over eten.

Je houdt niet (genoeg) van jezelf.
Walgt misschien wel van jezelf.
En je hebt grip en controle nodig.

Iets waardoor jij het gevoel hebt dat je ergens goed in ben.
Je legt de lat hoog voor jezelf en verlegt hem ook steeds hoger.
Je bent kritisch over jezelf.
Wat je doet, is nooit goed genoeg.
Je streeft naar perfectie.
En dat streven, is zo groot dat je hier nooit, maar dan ook nooit, aan kunt voldoen.
En doordat je dit nooit zult bereiken, heb je het gevoel van falen.
En dat zorgt er weer voor dat je je nog meer vasthoudt aan je eetstoornis.
Want je denkt dat deze je op de been houdt en zorgt voor houvast.

Gedachten en gevoelens worden verdoofd door de eetstoornis.
De eetstoornis zorgt voor een portie zelfvertrouwen.
Het zorgt voor een manier om het leven aan te kunnen…

Ik kan je vertellen…

Vroeg of laat kom je jezelf tegen en weet je dat de eetstoornis toch niet dé oplossing was…
Ik weet uit ervaring dat dit moment komt.
Het moment dat je voelt dat de eetstoornis je niet meer helpt.
Alleen zit je dan vast in het web van de eetstoornis.
En stoppen met de eetstoornis kan dan heel moeilijk zijn.
Je voelt je verloren in de eenzame strijd met de eetstoornis.

Ik weet ook als geen ander dat je het liefst zelf uit dit web wilt komen.
Jij hebt niets en niemand nodig.
Je wilt het zelf oplossen.
Je bent bang om iets te delen over je eetstoornis met iemand anders.
Je bent bang om geraakt te worden.
Je schaamt je voor de situatie waarin je zit en voor jezelf.
Toch voel je ook dat je bang bent om alleen gelaten te worden en dat de eetstoornis nooit meer weggaat.

Je kunt je gevoelens hierover weg blijven stoppen en negeren.
Je blijven focussen op de hoeveelheid calorieën in voeding.
Het wel en niet eten, hoeveel, wanneer etc. etc.
24/7
En omdat je je zo rot en negatief voelt, lijkt het makkelijker om in je veilige wereld van de eetstoornis te blijven bewegen.

Alleen weet ik dat je hier gek van wordt.

Ik weet dat je het liefst hele dagen onder een deken op je bed wilt blijven liggen.

Jij en ik weten allebei dat dit niet de oplossing is.
Als je eerlijk naar jezelf bent, weet je dat je warmte en liefde nodig hebt.
Dat je een andere vorm van grip op het leven nodig hebt.
Eentje die je leert hoe je op een gezonde manier kunt omgaan met je gevoelens en emoties.

Als je dit zo leest en je herkent jezelf in dit verhaal, neem alsjeblieft contact met me op.
Ik weet waar je doorheen gaat.
Ik weet waar je mee worstel.
Ik weet ook dat er een weg naar herstel mogelijk is.
Sterker nog, dat er écht vanaf kunt komen.

En daarbij help ik je graag.
Wil jij dat ook?